Follow

Φωτιά της Πάρνηθας: 10 χρόνια μετά...


Και όμως... πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια από την καταστροφική φωτιά στην Πάρνηθα. Το Ε-FYLI με ένα μικρό αφιέρωμα για την επέτειο αυτή σας θυμίζει τις τραγικές στιγμές που δε θέλουμε να ξαναζήσουμε....




ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ WWF ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ




ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ
 (ΠΡΟΣΟΧΗ, ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΕΣ):


ΟΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ:





ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ - ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ:


ΠΩΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ Ο ΚΑΠΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Πάρνηθα 2007-2017: Οι εθελοντές που προστατεύουν το βουνό
WWF


«Όταν ανεβήκαμε στο βουνό μετά την πυρκαγιά, γυρίζοντας τη στροφή όπου αντικρίσαμε τα καμένα, ο συνεπιβάτης μου ξέσπασε σε κλάματα … Κάποιοι εθελοντές τα παράτησαν μετά την φωτιά. Σκέφτηκαν: ‘Δεν έχει πια νόημα. Αυτό που πάλευα να προστατεύσω χάθηκε’. Κάποιοι άλλοι όμως, σκληρύναμε και γίναμε πιο αποφασισμένοι.»

Οι εθελοντές δασοπυροσβέστες έζησαν στην πρώτη γραμμή το σοκ της καταστροφικής πυρκαγιάς.

Οι εθελοντές δασοπυροσβέστες της Πάρνηθας γνώριζαν ήδη κάθε σπιθαμή του δάσους και με τις τακτικές πυροφυλάξεις και περιπολίες τους είχαν αντίληψη για τους πιθανούς κινδύνους. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι μια καταστροφή τέτοιας κλίμακας θα γινόταν πραγματικότητα.

Μετά τη φωτιά, δεν καταστράφηκε μόνο το οικοσύστημα, αλλά καταρρακώθηκε και το ηθικό πολλών εθελοντών που πια έπρεπε να ξανασκεφτούν πώς να δώσουν νόημα στην προσπάθειά τους. Όταν όλα για όσα αγωνίζεσαι γίνονται στάχτη μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, πώς να βρεις το κουράγιο να συνεχίσεις;

Όμως, την ίδια στιγμή, η καταστροφή έφερε και ένα νέο κύμα πολιτών κοντά στους εθελοντές, που ήθελαν να μετατρέψουν την αγανάκτησή τους σε δράση. Πολίτες που αισθάνθηκαν ότι αν υπάρχει κάτι πολύτιμο που αγαπάς, αξίζει να εμπλακείς προσωπικά στην προστασία του, γιατί κανένας κρατικός μηχανισμός δεν θα είναι ποτέ αρκετός για να το φροντίσει για σένα.

Οι εθελοντές δασοπυροσβέστες περνούν ειδική εκπαίδευση. Η έγκαιρη ειδοποίηση της πυροβεστικής σε ένα περιστατικό πυρκαγιάς είναι καθοριστικός παράγοντας για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.

Οι εθελοντές, με τις καθημερινές πυροφυλάξεις τους το καλοκαίρι, και τις περιπολίες για να προφυλάξουν τον Δρυμό από ανθρώπινες και φυσικές απειλές, ήταν όμως και τυχεροί για είδαν από κοντά τις ελπίδες τους για αναγέννηση να γίνονται πραγματικότητα. Μιλώντας τους, παίρνει κανείς ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Η δική μας γενιά δεν θα προλάβει να ξαναδεί το βουνό σε όλο το προηγούμενο μεγαλείο του. Όμως υπάρχει ένα μεγαλείο και στην αναγέννηση της φύσης, στη θέληση και τη δύναμή της να ξεπεράσει τις πληγές της.

O εθελοντισμός στηρίζεται σε προσωπικές θυσίες, αλλά και την ικανοποίηση της συμμετοχής σε κάτι τόσο σημαντικό.

Σε αυτούς τους εθελοντές δεν λείπουν οι επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, ούτε χρόνος τους περισσεύει, ούτε χρήμα, αντίθετα συχνά βάζουν από τη δική τους τσέπη για να καλύψουν τα έσοδα του Συλλόγου τους. Όμως, παρά τις δυσκολίες και τις προσωπικές τους θυσίες, η αισιόδοξη εμπειρία της αναγέννησης της Πάρνηθας είναι γραμμένη στα πρόσωπά τους. Αυτή θρέφει την αποφασιστικότητά τους υπερασπίζονται το βουνό, 10 χρόνια μετά την μεγάλη καταστροφή του.



ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ WWF ΗΕLLAS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ

Πάρνηθα 2007-2017: Το μέλλον της Πάρνηθας

«Οι άνθρωποι θέλουμε να δούμε αποτέλεσμα μέσα σε λίγα χρόνια. Η φύση όμως δεν βιάζεται».

Δέκα χρόνια μετά την καταστροφική πυρκαγιά, ήδη η Πάρνηθα αναρρώνει και βρίσκει νέες ισορροπίες. Οι άνθρωποι που δουλεύουν και παλεύουν για την προστασία της βλέπουν ένα ζωντανό οικοσύστημα που ‘δοκιμάζει’ και ‘βρίσκει’ λύσεις. Στην ανάκαμψη αυτή, η ανθρώπινη βοήθεια έχει παίξει σημαντικό ρόλο.

Με τη βοήθεια του ανθρώπου, το οικοσύστημα της Πάρνηθας βρίσκει νέες ισορροπίες.

Όμως η αναδάσωση και οι άλλες προσπάθειες για να στηρίξουμε την ανάκαμψη του οικοσυστήματος δεν είναι η μόνη δουλειά που πρέπει να γίνει για την Πάρνηθα σήμερα. Άλλο τόσο σημαντικό είναι να προετοιμαστούμε για το μέλλον και τις νέες προκλήσεις που θα έρθουν.

Ο μηχανισμός δασοπροστασίας της Πάρνηθας, τόσο ο κρατικός, όσο και ο εθελοντικός, έχει προχωρήσει από τον καιρό της μεγάλης πυρκαγιάς. Αρκετά μαθήματα, ειδικά όσον αφορά τον συντονισμό των δυνάμεων και την προετοιμασία για μια απειλή που τελικά δεν ήταν απίθανο να έρθει, έχουν οδηγήσει σε καλύτερη προετοιμασία.

Όμως οι ενδείξεις είναι ότι η νέα πρόκληση, όταν έρθει, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από πριν. Ο παράγοντας που αλλάζει τα δεδομένα, είναι η κλιματική αλλαγή. Ήδη, τα σημάδια της είναι εμφανή στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας. Βλέπουμε τη χαλέπιο πεύκη να αγγίζει υψόμετρα που παλιότερα, λόγω του ψύχους, δεν άγγιζε. Για την αναγέννηση του ελατοδάσους αυτό είναι καλό νέο, γιατί η χαλέπιος πεύκη μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη σκιά, ως «προδάσος», για να μεγαλώσουν τα μικρά έλατα. Όμως, συνολικά, η κλιματική αλλαγή παρουσιάζει τεράστιες προκλήσεις.

H κλιματική αλλαγή αποτελεί μεγάλη πρόκληση για όλα τα δάση της Ελλάδας και της Μεσογείου συνολικά.

Μια τελευταία επιστημονική έρευνα βρίσκει ότι η Μεσόγειος απειλείται με αύξηση των ακραίων πυρκαγιών κατά 20 με 50% τις επόμενες δεκαετίες ενώ αντίστοιχες μελέτες δείχνουν αύξηση στις ημέρες υψηλής επικινδυνότητας. Η πρόκληση βέβαια δεν αφορά μόνο την Πάρνηθα, αλλά και όλα τα δάση της χώρας. Για να προετοιμαστούμε για τον κίνδυνο αυτό, χρειάζεται να αλλάξει η νοοτροπία στη διαχείριση των δασών μας και να πάρουμε μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Χρειάζεται να δοθεί πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη των πυρκαγιών και όχι μόνο στον μηχανισμό καταστολής, που πέρα από τρομερά κοστοβόρος, είναι συνήθως ανήμπορος να καταστείλει μια μεγαπυρκαγιά. 
Η μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη σημαίνει και μεγαλύτερο ενεργό ρόλο για τους πολίτες στην προστασία των δασών μας.

Τα καλά νέα είναι ότι το μέλλον της Πάρνηθας είναι και στα δικά μας χέρια. Ως άνθρωποι που αγαπήσαμε το βουνό, που δεν το εγκαταλείψαμε στη μεγάλη καταστροφή του, που το νιώθουμε σαν δικό μας σπίτι, μπορούμε να παίξουμε καθοριστικό ρόλο στην προστασία του. Είναι δική μας επιλογή να συμμετάσχουμε ενεργά σε μια εθελοντική ομάδα δασοπυρόσβεσης, ή απλά ως επισκέπτες, να τηρούμε τους κανόνες του Δρυμού και να αναφέρουμε τα κακώς κείμενα στις αρμόδιες αρχές. Αυτή η στάση από μέρους μας είναι απαραίτητο λιθαράκι ώστε αυτό το «σπίτι» να μπορέσει να συνεχίσει να μας φιλοξενεί και να μας στηρίζει όλους.


Share on Google Plus
    Blogger Comment
    Facebook Comment